(Look below for Greek)
This is a short and sweet video on why we all need to practice mindfulness. It’s really a form of awareness, of being conscious of our present experience. Emotions are felt in the body, and thoughts are always linked to emotions. Whichever we are more easily aware of, the thought or the bodily sensations, we are able to choose out of this awareness.
Αυτό είναι ένα σύντομο βίντεο για το γιατί όλοι πρέπει να εξασκηθούμε στην ενσυνειδητότητα. Είναι μια μορφή επίγνωσης της τωρινής μας εμπειρίας – του παρόντος. Τα συναισθήματα γίνονται αισθητά στο σώμα και οι σκέψεις συνδέονται πάντα με τα συναισθήματα. Σε όποιο από τα δύο κι αν έχουμε πιο εύκολα επίγνωση, τις σκέψεις ή τις σωματικές αισθήσεις, είμαστε σε θέση να επιλέξουμε πια την δράση μας.
Το βιντεάκι είναι στα Αγγλικά, αλλά παρακάτω το έχω μεταφράσει στα Ελληνικά:
“Φαντάσου πόσο χρήσιμη μπορεί να είναι. Για παράδειγμα, οδηγείς στο δρόμο και κάποιος σε κόβει απότομα. Πώς αντιδράς; Νομίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς αντιδρούμε έχοντας την σκέψη «είμαι τσαντισμένος!» (ίσως με άλλα λόγια!). Και τι θα συμβεί στη συνέχεια; Εσύ αμέσως, συνήθως αντανακλαστικά, μετατρέπεσαι σε αυτήν τη σκέψη, στην πραγματικότητα γίνεσαι τσαντισμένος/η, δεν υπάρχει μεσολαβητής ανάμεσα στο ερέθισμα και την αντίδρασή σου.
Με λίγη ενσυνειδητότητα – δηλαδή προσοχή και επίγνωση – σε αυτήν την περίπτωση, μπορεί να παρατηρήσεις: “το στήθος μου βουίζει, τα αυτιά μου κοκκινίζουν, έχω καταιγισμό από ηθικολογικές, αυτάρεσκες σκέψεις: “Τα ‘χω πάρει”!”
Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι χρειάζεται απαραίτητα να δράσεις κυνηγώντας τον άνθρωπο στο δρόμο, φωναζοντας του ενώ τα παιδιά σου είναι στο πίσω κάθισμα, πιστεύοντας ότι τα έχεις χάσει.
Τώρα, ίσως σκέφτεσαι: «Καλα, δεν χρειάζεται να θυμώνω μερικές φορές; Δεν δικαιολογούμαι; ” Θα έλεγα ναι, αλλά πιθανώς όχι τόσο συχνά όσο νομίζεις. Η προτροπή εδώ δεν είναι να μεταμορφωθείς, μέσω της ενσυνειδητότητας, σε άψυχη μάζα, το θέμα είναι να μάθεις πώς να αποκρίνεσαι με σύνεση σε πράγματα που σου συμβαίνουν, αντί να αντιδράς τυφλά.
Και αυτό, φίλε μου, είναι μια υπερδύναμη!
Πώς την αποκτάς; Ο τρόπος είναι μέσω του διαλογισμού. Πιστεύω ότι ο διαλογισμός και η ενσυνειδητότητα είναι η επόμενη μεγάλη επανάσταση στη δημόσια υγεία.
Στη δεκαετία του 1940, αν έλεγες σε κάποιον ότι θα πας για τρέξιμο, θα σε ρωτούσε: “μα ποιος σε κυνηγάει;” Αλλά τι συνέβη στη συνέχεια; Οι επιστήμονες ασχολήθηκαν, και έδειξαν τη σημαντικότητα της σωματικής άσκησης, και τώρα όλοι το κάνουμε, και αν δεν το κάνουμε, αισθανόμαστε ενοχή. Προς την ίδια κατεύθυνση, πιστεύω, οδεύουμε με την ενσυνειδητότητα και τον διαλογισμό. Πρόκειται να ενταχθούν στο πάνθεον των αυτονόητων συνηθειών, όπως να βουρτσίζεις τα δόντια σου, να τρως υγιεινά και να παίρνεις τα φάρμακα που σου συνταγογραφεί ο γιατρός. Επέτρεψε μου να κλείσω λέγοντας, ότι η ενσυνειδητότητα δεν θα λύσει όλα σου τα προβλήματά, δεν θα κάνει τη ζωή σου μια ασταμάτητη παρέλαση μονόκερων και ουράνιων τόξων, ωστόσο, είναι μια υπερδύναμη. Μια στην οποία έχεις πρόσβαση, άμεσα.”